Wat is het verschil tussen gemeubileerd, ongemeubileerd en gedeeltelijk gemeubileerd?

Volgens de wet, zoals vermeld in burgerlijk wetboek artikel 1477, moet een eigendom:

...moet worden overhandigd aan de koper in de staat waarin het zich bevond op het moment van de verkoop. Tenzij de partijen [koper en verkoper] anders zijn overeengekomen, moet de zaak [eigendom] samen met de toebehoren, relevante zaken en vruchten vanaf de dag van de verkoop worden geleverd.

Vaak bevatten contracten een clausule die bepaalt dat de verkoper verplicht is het goed vrij van mensen en zaken over te dragen, wat betekent dat het goed niet door mensen wordt bewoond en geen persoonlijke bezittingen en meubels bevat. Sommige eigenaren zullen een zeer letterlijke interpretatie van vrij van zaken hanteren, waarbij zij het gedeelte met toebehoren negeren, en een woning van alles ontdoen, inclusief inrichting en binnendeuren. Anderen zullen meubels en andere voorwerpen zonder commerciële waarde achterlaten, waarbij de koper moet betalen om de ongewenste spullen weg te laten halen.

De algemene aanbeveling is om tijdens de onderhandelingen duidelijk te maken wat buiten de kale muren zal worden opgenomen en wat niet. De gemeenschappelijke afspraak moet uitdrukkelijk en gedetailleerd schriftelijk worden vastgelegd. Het zou waarschijnlijk zinvol zijn te verklaren dat alle voorzieningen die ten tijde van de bezichtiging aanwezig zijn, moeten blijven, tenzij uitdrukkelijk anders is bepaald (persoonlijke foto's aan de muur, enz.). Alle geïnstalleerde systemen (bv. verwarming, koeling) moeten blijven. Als er draagbare ventilatoren, airconditioners, kachels zijn, zullen deze waarschijnlijk verdwijnen, tenzij de partijen anders overeenkomen. Er moeten foto's worden genomen en gedeeld tussen de partijen om te bevestigen wat er is geschreven. Een koper kan zich verder beschermen door kort voor de definitieve betalingeen rondgangte maken... of tenminste te zeggen dat hij dat gaat doen als preventieve waarschuwing aan de verkoper dat het de koper menens is!

Historisch gezien nemen verkopers hun keukenkastjes mee, omdat deze normaal gesproken bestaan uit vrijstaande modulaire eenheden en wandmodules die aan haken zijn opgehangen. Een verkoper kan de keukenkastjes willen achterlaten; ook dit punt moet worden besproken en gedocumenteerd.

In de door notaio opgestelde definitieve akte van overdracht kan worden vastgelegd welke beslissingen zijn genomen. Er zal een waarde moeten worden toegekend (niet eenvoudig) en over de inboedel zal 3% belasting moeten worden betaald. In de praktijk gebeurt dit niet vaak. Als de voorwerpen daadwerkelijk kosten met zich meebrengen voor de koper, die ze moet wegslepen, moet worden opgemerkt dat de voorwerpen geen commerciële waarde hebben (en de koper moet foto's of andere documentatie hierover bewaren voor het geval hij ooit wordt gecontroleerd).

❖ ❖ ❖

Het bovenstaande wordt aangeboden als algemene leidraad zonder garantie; er kunnen zich wijzigingen hebben voorgedaan sinds het schrijven ervan. Raadpleeg de juiste gekwalificeerde professionals over uw specifieke situatie voordat u een onroerend goed koopt.

Over de schrijver

Sean Michael Carlos groeide op in Rhode Island, VS. Hij studeerde in de VS, Groot-Brittannië en Duitsland voordat hij zich vestigde in Italië, waar hij al meer dan vijfentwintig jaar woont, in drie verschillende regio's.

Sean is een gelicentieerd makelaar in Italië met meer dan 10 jaar ervaring in de sector en zou graag van u horen als u op zoek bent om onroerend goed te kopen of te verkopen in Italië.